Τζιτζίκι ή μυρμήγκι;

Γνωρίζετε το μύθο του Αισώπου "Ο Τζίτζικας και ο μέρμηγκας"; Εκείνη την ιστοριούλα με το το τζιτζίκι που ξάπλωνε και τραγουδούσε αμέριμνα και γελούσε με το μυρμήγκι που δούλευε ακατάπαυστα κάτω από τον ήλιο;

Τις προάλλες άκουγα έναν επιχειρηματία που έδινε συνέντευξη στο ραδιόφωνο και χρησιμοποίησε αυτό το μύθο για να δώσει ένα παράδειγμα σχετικά με την εργασία σε βόρειες και νότιες χώρες. Έλεγε λοιπόν ο εν λόγω κύριος πως αν ζούσατε σε μια χώρα που είχε κρύο και έπρεπε να συλλέξετε την τροφή σας γιατί διαφορετικά δεν θα είχατε τίποτα προς βρώση, τότε θα δουλεύατε κάθε μέρα. Δεν θα καθόσασταν να πίνετε καφέδες σε μια παραλία, αμέριμνοι. Σε μια χώρα του νότου  όλο και κάτι θα βρίσκατε να φάτε μιας και το κλίμα παράγει καρπούς όλες τις εποχές.

Η σκέψη έχει μια βάση. Στη χώρα μας, λόγω ηλιοφάνειας, την περίοδο του καλοκαιριού οι ρυθμοί πέφτουν. Η παραγωγικότητα μειώνεται. Όμως όταν πέφτουν και οι μισθοί, ή δεν πέφτουν καν στο ATM τι πρέπει να κάνεις; 

Νέα εργασία, αναζήτησή της τουλάχιστον ή μια σύντομη απόδραση σε μια παραλία; 

Κάποιοι θα προτιμήσουν το πρώτο, άλλοι το δεύτερο. Ποιο είναι το σωστό; Μάλλον εξαρτάται από το πόσο θέλεις να αποδράσεις ή τι ανάγκες έχεις βάλει σε προτεραιότητα. 

Προς το παρόν η ανάγκη για τροφή υπερέχει. Και όπως οι γιαγιάδες μας, πλέον και οι μανάδες μας, πενία τέχνας κατεργάζεται. 

Και ένα τραγουδάκι που ταιριάζει στο τζιτζίκι...

Και τέλος ένα ξένο τραγουδάκι για το εφήμερο της ζωής...