Βράδυ Σαββάτου... 

Βράδυ Σαββάτου. Κάποιοι στα σπίτια τους, άλλοι έξω. Ορισμένοι σε κάποια παραλία. Κάτω από τα αστέρια. Άλλοι με το αμόρε. Άλλοι πάλι μπροστά στο pc. Όπως εγώ αυτή την ώρα. Στεγασμένη. Προστατευμένη. Στο κουκούλι ενός δωματίου. Τα παράθυρα κλειστά.

Τα  κουνούπια δεν θα περάσουν. Μπορεί καμιά κατσαρίδα που χωράει παντού. Αλλά και γι αυτό υπάρχει λύση: απεντόμωση....! 

Υπάρχει βέβαια και το ίντερνετ. Αλλά αυτό είναι πάντα ευπρόσδεκτο έτσι; Με αυτό όλα γίνονται. Έτσι λένε τουλάχιστον. Με το ίντερνετ βρίσκεις τα πάντα. Πώς να κάνεις τα πάντα. Σπίτια, έπιπλα, φίλους, σχέσεις, ειδήσεις, ταινίες, μουσική, παιχνίδια, δουλειές. Χμ. Βρίσκεις δουλειές ή τις φτιάχνεις. Πείτε μου και εμένα πώς γίνεται αυτό; Πώς δημιουργείς μια δουλειά; Πώς γεννάς μια ανάγκη σε κάποιον; 

Για παράδειγμα γιατί το facebook έχει γίνει πια συνήθεια για αρκετούς από εμάς. Να μπαίνουμε και να ενημερωνόμαστε. Για το τι παίζει, τι έγινε, να γινόμαστε λίγο κουτσομπόληδες και κουτσομπόλες. Σαν να κρυφοκοιτάμε από την κλειδαρότρυπα του ιντερνετικού σύμπαντος των φίλων μας και αυτοί το δικό μας. Δεν ξέρω καν πόσα χρήματα έχει κερδίσει ο ιδρυτής του Μαρκ Ζακερμπέργκ. Και πόσα αυτοί που εργάζονται στον πυρήνα αυτής της επιχείρησης. Και όλα αυτά βασίζονται στην ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι να μαθαίνουν τι κάνει ο άλλος, να ενημερώνονται από το τι έγινε με την αγάπη των εφηβικών τους χρόνων, αν παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, φαλάκρα, πάχυνε, χώρισε, μετανάστευσε, μέχρι το τι έγινε με την Waity Katie που πλέον είναι duchess Kate. 

Η ανθρώπινη περιέργεια. Η ασίγαστη επιθυμία για συζήτηση ασήμαντων θεμάτων. Έτσι για να περνά η ώρα και να ξεχνάμε τα δικά μας, πιο σοβαρά προβλήματα.  

Εσείς από ποιο πρόβλημα θέλετε να ξεφύγετε; 

Και κάτι για να ξεχαστούμε...