Στις μητέρες του κόσμου

Μάνα είναι μόνο μία και σήμερα γιορτάζει!



Πείτε της χρόνια πολλά και δείξτε της την αγάπη σας, την ευγνωμοσύνη και αναγνωρίστε, έστω και για λίγο, τις θυσίες που έκανε για να σας μεγαλώσει. Μην τα θεωρείτε όλα δεδομένα. Δεν έχω δικό μου παιδί, μόνο πνευματικό, τη βαφτισιμιά μου, όμως πιστεύω πως δεν είναι το ίδιο. Το δέσιμο παιδιού - μάνας έχει τη δική του μοναδικότητα.
Φίλες, γνωστοί και συγγενείς γύρω μου το τελευταίο διάστημα αναπαράγονται, αυξάνονται και πληθύνονται, και νιώθω πως αυτό το μυστήριο δέσιμο δεν θα μπορέσω να το καταλάβω στην πλήρη του έκταση. Μόνο στην μονή πλευρά του. Αυτή του παιδιού.
Αφού λοιπόν μερικώς το αντιλαμβάνομαι ίσως μερικώς και να το ερμηνεύω.

Βέβαια στην τέχνη, που μιμείται τη ζωή, πολλές φορές η μάνα δεν είναι η βιολογική, αλλά αυτή που μεγαλώνει το παιδί (βλέπε πχ "Κύκλος με την κιμωλία"). Οπότε τι ισχύει; Μάνα είναι μόνο μια; Μπορεί και δύο; Μάνα είναι αυτή που νοιάζεται, που κάνει τις θυσίες, που θα κάνει πέρα, τουλάχιστον για λίγο, τα δικά της θέλω, για χάρη του παιδιού της.
Λέω εγώ με το φτωχό μου μυαλουδάκι.

Χρόνια της πολλά!

Και ένα τραγουδάκι μέρα που είναι...